บาคาร่าในมาเก๊า

บาคาร่าในมาเก๊า

David Parlett มองว่ามาเก๊าเป็นผู้นำในวงการบาคาร่า ถ้าดูจากชื่อและวิธีเล่นอาจสรุปได้ว่าบาคาร่าได้รับการเผยแพร่ไปที่ต่างๆโดยชาวเรือที่เดินทางกลับจากเอเชีย เพราะที่เอเชียมีเกมไพ่ที่คล้ายๆบาคาร่าซึ่งเล่นกันมาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 17 มีชื่อเรียกต่างๆ เช่น San Zhang, Oicho-Kabu และ Gabo Japgi การพนันแบบมาเก๊าปรากฏในยุโรปเมื่อปลายศตวรรษที่ 18 และเป็นที่นิยมสำหรับทุกชนชั้น แต่สุดท้ายกษัตริย์วิกเตอร์ – อมาดิอุสที่ 3 สั่งห้ามไม่ให้เล่นในอาณาจักรทั้งหมดของเขาในปี 1788 ครั้งหนึ่งเกมเหล่านี้เป็นเกมที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในสโมสรสุภาพบุรุษ Watier’s แต่ไม่นาน Beau Brummell ก็ได้กำจัดเกมเหล่านี้ออกไป ในเกมการแข่งขันหนึ่งของ Arthur Schnitzler ในปี 1926 ได้มีเกมการพนันแบบมาเก๊าอยู่ด้วย ซึ่งใช้ชื่อเกมว่าบาคาร่า ความนิยมของบาคาร่าในสหรัฐอเมริกาลดลงหลังจากช่วงต้นศตวรรษที่ 20 แต่เกมดังกล่าวยังคงมีอยู่ทั่วทวีปยุโรปโดยเฉพาะในรัสเซีย

การเล่นไพ่แบบมาเก๊านั้น ต้องใช้ไพ่สองสำรับสับรวมกัน นักพนันวางเดิมพัน (ภายในขอบเขตที่กำหนด) กับเจ้ามือ เริ่มแรกเจ้ามือจะแจกไพ่หนึ่งใบแบบทวนเข็มนาฬิกาและคว่ำไพ่ลงให้ผู้เล่นทุกคน เป้าหมายของนักพนันคือชนะแต้มไพ่ของเจ้ามือให้ได้ ถ้าแพ้ก็ต้องเสียเงินเดิมพัน ในกรณีที่แต้มเสมอกัน ผู้ที่มีแต้มเท่ากันแต่มีไพ่น้อยกว่าจะชนะ และเจ้ามือจะชนะถ้ามีแต้มเท่ากันและจำนวนไพ่เท่ากัน นักพนันที่ได้รับไพ่ 9 จะได้รับจำนวนเงินเดิมพันสามเท่าเว้นแต่เจ้ามมือมีไพ่ 9 เช่นกัน ถ้าชนะด้วยไพ่ 8 ก็จะได้รับเงินเดิมพันสองเท่า ในขณะที่การชนะด้วยไพ่ 7 หรือต่ำกว่าจะได้เงินเท่าการเดิมพันเท่านั้น ผู้เล่นสามารถขอไพ่เพิ่มซึ่งเจ้ามือจะหงายหน้าให้ดู ; ถ้าเป็นไพ่สิบใบหรือไพ่แจ็คคิงแหม่ม พวกเขาสามารถปฏิเสธและขออีกใบได้ ในสมัยก่อนๆ เกมนี้ถ้าได้แต้มมมากกว่า 9 จะถือว่า “แพ้” เหมือนกับในแบล็กแจ็กเวลาได้แต้มมากกว่า 21 การเอาชนะเจ้ามือด้วยไพ่สองใบจะได้รางวัลเท่ากันกับเงินเดิมพันเท่านั้น เมื่อสำรับไพ่หมดแล้ว ผู้เล่นที่อยู่ทางซ้ายของเจ้ามือจะกลายเป็นเจ้ามือคนใหม่

วิกตอเรียเป็นรูปแบบหนึ่งของเกมพนันแบบมาเก๊า ซึ่งผู้เล่นได้รับไพ่สองใบเช่นเดียวกับมาเก๊า และบาคาร่า แต่เกมนี้นั้นถูกแบนในรัสเซียในช่วงศตวรรษที่ 19